заварагава́ць

‘пачаць варагаваць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заварагу́ю заварагу́ем
2-я ас. заварагу́еш заварагу́еце
3-я ас. заварагу́е заварагу́юць
Прошлы час
м. заварагава́ў заварагава́лі
ж. заварагава́ла
н. заварагава́ла
Загадны лад
2-я ас. заварагу́й заварагу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час заварагава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)