заванітава́ць

‘запэцкаць каго-небудзь, што-небудзь ванітамі’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заваніту́ю заваніту́ем
2-я ас. заваніту́еш заваніту́еце
3-я ас. заваніту́е заваніту́юць
Прошлы час
м. заванітава́ў заванітава́лі
ж. заванітава́ла
н. заванітава́ла
Загадны лад
2-я ас. заваніту́й заваніту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час заванітава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)