завало́данне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
завало́данне | завало́данні | |
завало́дання | завало́данняў | |
завало́данню | завало́данням | |
завало́данне | завало́данні | |
завало́даннем | завало́даннямі | |
завало́данні | завало́даннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)