зава́жыць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зава́жу зава́жым
2-я ас. зава́жыш зава́жыце
3-я ас. зава́жыць зава́жаць
Прошлы час
м. зава́жыў зава́жылі
ж. зава́жыла
н. зава́жыла
Дзеепрыслоўе
прош. час зава́жыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)