зава́бліванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| зава́бліванне | зава́бліванні | |
| зава́блівання | зава́бліванняў | |
| зава́бліванню | зава́бліванням | |
| зава́бліванне | зава́бліванні | |
| зава́бліваннем | зава́бліваннямі | |
| зава́бліванні | зава́бліваннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)