завабля́ць
‘завабліваць, заманьваць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| завабля́ю | завабля́ем | |
| завабля́еш | завабля́еце | |
| завабля́е | завабля́юць | |
| Прошлы час | ||
| завабля́ў | завабля́лі | |
| завабля́ла | ||
| завабля́ла | ||
| Загадны лад | ||
| завабля́й | завабля́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| завабля́ючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)