забяспе́чнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
забяспе́чнік | забяспе́чнікі | |
забяспе́чніка | забяспе́чнікаў | |
забяспе́чніку | забяспе́чнікам | |
забяспе́чнік | забяспе́чнікі | |
забяспе́чнікам | забяспе́чнікамі | |
забяспе́чніку | забяспе́чніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)