забюракра́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| забюракра́чванне | |
| забюракра́чвання | |
| забюракра́чванню | |
| забюракра́чванне | |
| забюракра́чваннем | |
| забюракра́чванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)