забурто́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
забурто́ўванне | |
забурто́ўвання | |
забурто́ўванню | |
забурто́ўванне | |
забурто́ўваннем | |
забурто́ўванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)