забуртава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. забурту́ю забурту́ем
2-я ас. забурту́еш забурту́еце
3-я ас. забурту́е забурту́юць
Прошлы час
м. забуртава́ў забуртава́лі
ж. забуртава́ла
н. забуртава́ла
Загадны лад
2-я ас. забурту́й забурту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час забуртава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)