забулькаце́ць

‘пачаць булькацець’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. забулькачу́ забулькаці́м
2-я ас. забулькаці́ш забулькаціце́
3-я ас. забулькаці́ць забулькаця́ць
Прошлы час
м. забулькаце́ў забулькаце́лі
ж. забулькаце́ла
н. забулькаце́ла
Загадны лад
2-я ас. забулькаці́ забулькаці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час забулькаце́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)