забудо́ва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
забудо́ва | забудо́вы | |
забудо́вы | забудо́ў | |
забудо́ве | забудо́вам | |
забудо́ву | забудо́вы | |
забудо́вай забудо́ваю |
забудо́вамі | |
забудо́ве | забудо́вах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)