забруха́ціць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. забруха́чу забруха́цім
2-я ас. забруха́ціш забруха́ціце
3-я ас. забруха́ціць забруха́цяць
Прошлы час
м. забруха́ціў забруха́цілі
ж. забруха́ціла
н. забруха́ціла
Загадны лад
2-я ас. забруха́ць забруха́цьце
Дзеепрыслоўе
прош. час забруха́ціўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)