забранзаве́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. забранзаве́ю забранзаве́ем
2-я ас. забранзаве́еш забранзаве́еце
3-я ас. забранзаве́е забранзаве́юць
Прошлы час
м. забранзаве́ў забранзаве́лі
ж. забранзаве́ла
н. забранзаве́ла
Загадны лад
2-я ас. забранзаве́й забранзаве́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час забранзаве́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)