заблажы́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заблажу́ заблажы́м
2-я ас. заблажы́ш заблажыце́
3-я ас. заблажы́ць заблажа́ць
Прошлы час
м. заблажы́ў заблажы́лі
ж. заблажы́ла
н. заблажы́ла
Загадны лад
2-я ас. заблажы́ заблажы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час заблажы́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)