забе́гаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. забе́гаю забе́гаем
2-я ас. забе́гаеш забе́гаеце
3-я ас. забе́гае забе́гаюць
Прошлы час
м. забе́гаў забе́галі
ж. забе́гала
н. забе́гала
Дзеепрыслоўе
прош. час забе́гаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)