забаламу́чваць

‘дурманіць, тлуміць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. забаламу́чваю забаламу́чваем
2-я ас. забаламу́чваеш забаламу́чваеце
3-я ас. забаламу́чвае забаламу́чваюць
Прошлы час
м. забаламу́чваў забаламу́чвалі
ж. забаламу́чвала
н. забаламу́чвала
Загадны лад
2-я ас. забаламу́чвай забаламу́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час забаламу́чваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)