забагаці́ць

‘зрабіць каго-небудзь, што-небудзь багацейшым’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. забагачу́ забага́цім
2-я ас. забага́ціш забага́ціце
3-я ас. забага́ціць забага́цяць
Прошлы час
м. забагаці́ў забагаці́лі
ж. забагаці́ла
н. забагаці́ла
Загадны лад
2-я ас. забагаці́ забагаці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час забагаці́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)