забагаці́ць
‘зрабіць каго-небудзь, што-небудзь багацейшым’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
забагачу́ | забагаці́м | |
забагаці́ш | забагаціце́ | |
забагаці́ць | забагаця́ць | |
Прошлы час | ||
забагаці́ў | забагаці́лі | |
забагаці́ла | ||
забагаці́ла | ||
Загадны лад | ||
забагаці́ | забагаці́це | |
Дзеепрыслоўе | ||
забагаці́ўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)