заахво́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
заахво́чванне | заахво́чванні | |
заахво́чвання | заахво́чванняў | |
заахво́чванню | заахво́чванням | |
заахво́чванне | заахво́чванні | |
заахво́чваннем | заахво́чваннямі | |
заахво́чванні | заахво́чваннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)