заамбо́нны
прыметнік, адносны
| заамбо́нны | заамбо́нная | заамбо́ннае | заамбо́нныя | |
| заамбо́ннага | заамбо́ннай заамбо́ннае |
заамбо́ннага | заамбо́нных | |
| заамбо́ннаму | заамбо́ннай | заамбо́ннаму | заамбо́нным | |
| заамбо́нны ( заамбо́ннага ( |
заамбо́нную | заамбо́ннае | заамбо́нныя ( заамбо́нных ( |
|
| заамбо́нным | заамбо́ннай заамбо́ннаю |
заамбо́нным | заамбо́ннымі | |
| заамбо́нным | заамбо́ннай | заамбо́нным | заамбо́нных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)