заамбо́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заамбо́нны заамбо́нная заамбо́ннае заамбо́нныя
Р. заамбо́ннага заамбо́ннай
заамбо́ннае
заамбо́ннага заамбо́нных
Д. заамбо́ннаму заамбо́ннай заамбо́ннаму заамбо́нным
В. заамбо́нны (неадуш.)
заамбо́ннага (адуш.)
заамбо́нную заамбо́ннае заамбо́нныя (неадуш.)
заамбо́нных (адуш.)
Т. заамбо́нным заамбо́ннай
заамбо́ннаю
заамбо́нным заамбо́ннымі
М. заамбо́нным заамбо́ннай заамбо́нным заамбо́нных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)