жылкіраўні́цтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
жылкіраўні́цтва | |
жылкіраўні́цтва | |
жылкіраўні́цтву | |
жылкіраўні́цтва | |
жылкіраўні́цтвам | |
жылкіраўні́цтве |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)