жупа́нік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| жупа́нік | жупа́нікі | |
| жупа́ніка | жупа́нікаў | |
| жупа́ніку | жупа́нікам | |
| жупа́нік | жупа́нікі | |
| жупа́нікам | жупа́нікамі | |
| жупа́ніку | жупа́ніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)