жулікава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| жулікава́нне | |
| жулікава́ння | |
| жулікава́нню | |
| жулікава́нне | |
| жулікава́ннем | |
| жулікава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)