жулікава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
жулікава́нне | |
жулікава́ння | |
жулікава́нню | |
жулікава́нне | |
жулікава́ннем | |
жулікава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
жулікава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
жулікава́нне | |
жулікава́ння | |
жулікава́нню | |
жулікава́нне | |
жулікава́ннем | |
жулікава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)