жоўцевылучэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
жоўцевылучэ́нне | |
жоўцевылучэ́ння | |
жоўцевылучэ́нню | |
жоўцевылучэ́нне | |
жоўцевылучэ́ннем | |
жоўцевылучэ́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)