жоўтаблакі́тнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
жоўтаблакі́тнік | жоўтаблакі́тнікі | |
жоўтаблакі́тніка | жоўтаблакі́тнікаў | |
жоўтаблакі́тніку | жоўтаблакі́тнікам | |
жоўтаблакі́тніка | жоўтаблакі́тнікаў | |
жоўтаблакі́тнікам | жоўтаблакі́тнікамі | |
жоўтаблакі́тніку | жоўтаблакі́тніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)