жаўтля́к
‘пераспелы агурок’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| жаўтля́к | жаўтлякі́ | |
| жаўтляка́ | жаўтляко́ў | |
| жаўтляку́ | жаўтляка́м | |
| жаўтля́к | жаўтлякі́ | |
| жаўтляко́м | жаўтляка́мі | |
| жаўтляку́ | жаўтляка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)