жаўта́віць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. жаўта́віць жаўта́вяць
Прошлы час
м. жаўта́віў жаўта́вілі
ж. жаўта́віла
н. жаўта́віла
Дзеепрыслоўе
цяп. час жаўта́вячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)