жаўтаві́ца

‘персаніфікаванае паняцце, як асоба’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. жаўтаві́ца
Р. жаўтаві́цы
Д. жаўтаві́цы
В. жаўтаві́цу
Т. жаўтаві́цай
жаўтаві́цаю
М. жаўтаві́цы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)