жаўру́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| жаўру́к | жаўрукі́ | |
| жаўрука́ | жаўруко́ў | |
| жаўруку́ | жаўрука́м | |
| жаўрука́ | жаўруко́ў | |
| жаўруко́м | жаўрука́мі | |
| жаўруку́ | жаўрука́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)