жарлі́ца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. жарлі́ца жарлі́цы
Р. жарлі́цы жарлі́ц
Д. жарлі́цы жарлі́цам
В. жарлі́цу жарлі́цы
Т. жарлі́цай
жарлі́цаю		 жарлі́цамі
М. жарлі́цы жарлі́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)