жанчыналю́б

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. жанчыналю́б жанчыналю́бы
Р. жанчыналю́ба жанчыналю́баў
Д. жанчыналю́бу жанчыналю́бам
В. жанчыналю́ба жанчыналю́баў
Т. жанчыналю́бам жанчыналю́бамі
М. жанчыналю́бе жанчыналю́бах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)