жабу́цька
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| жабу́цька | жабу́цькі | |
| жабу́цькі | жабу́цек | |
| жабу́цьцы | жабу́цькам | |
| жабу́цьку | жабу́цек | |
| жабу́цькай жабу́цькаю |
жабу́цькамі | |
| жабу́цьцы | жабу́цьках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)