еўрачыно́ўнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. еўрачыно́ўнік еўрачыно́ўнікі
Р. еўрачыно́ўніка еўрачыно́ўнікаў
Д. еўрачыно́ўніку еўрачыно́ўнікам
В. еўрачыно́ўніка еўрачыно́ўнікаў
Т. еўрачыно́ўнікам еўрачыно́ўнікамі
М. еўрачыно́ўніку еўрачыно́ўніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)