еўрату́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| еўрату́р | еўрату́ры | |
| еўрату́ра | еўрату́раў | |
| еўрату́ру | еўрату́рам | |
| еўрату́р | еўрату́ры | |
| еўрату́рам | еўрату́рамі | |
| еўрату́ры | еўрату́рах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)