евангелі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. евангелі́чны евангелі́чная евангелі́чнае евангелі́чныя
Р. евангелі́чнага евангелі́чнай
евангелі́чнае		 евангелі́чнага евангелі́чных
Д. евангелі́чнаму евангелі́чнай евангелі́чнаму евангелі́чным
В. евангелі́чны (неадуш.)
евангелі́чнага (адуш.)		 евангелі́чную евангелі́чнае евангелі́чныя (неадуш.)
евангелі́чных (адуш.)
Т. евангелі́чным евангелі́чнай
евангелі́чнаю		 евангелі́чным евангелі́чнымі
М. евангелі́чным евангелі́чнай евангелі́чным евангелі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)