евангелі́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. евангелі́стка евангелі́сткі
Р. евангелі́сткі евангелі́стак
Д. евангелі́стцы евангелі́сткам
В. евангелі́стку евангелі́стак
Т. евангелі́сткай
евангелі́сткаю		 евангелі́сткамі
М. евангелі́стцы евангелі́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)