евангелі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. евангелі́ст евангелі́сты
Р. евангелі́ста евангелі́стаў
Д. евангелі́сту евангелі́стам
В. евангелі́ста евангелі́стаў
Т. евангелі́стам евангелі́стамі
М. евангелі́сце евангелі́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)