д’я́блік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
д’я́блік | д’я́блікі | |
д’я́бліка | д’я́блікаў | |
д’я́бліку | д’я́блікам | |
д’я́бліка | д’я́блікаў | |
д’я́блікам | д’я́блікамі | |
д’я́бліку | д’я́бліках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)