дэфілява́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дэфілю́ю дэфілю́ем
2-я ас. дэфілю́еш дэфілю́еце
3-я ас. дэфілю́е дэфілю́юць
Прошлы час
м. дэфілява́ў дэфілява́лі
ж. дэфілява́ла
н. дэфілява́ла
Загадны лад
2-я ас. дэфілю́й дэфілю́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дэфілю́ючы

Іншыя варыянты: дэфілі́раваць.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)