дэфілява́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| дэфілява́нне | дэфілява́нні | |
| дэфілява́ння | дэфілява́нняў | |
| дэфілява́нню | дэфілява́нням | |
| дэфілява́нне | дэфілява́нні | |
| дэфілява́ннем | дэфілява́ннямі | |
| дэфілява́нні | дэфілява́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)