дэсантава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэсантава́нне дэсантава́нні
Р. дэсантава́ння дэсантава́нняў
Д. дэсантава́нню дэсантава́нням
В. дэсантава́нне дэсантава́нні
Т. дэсантава́ннем дэсантава́ннямі
М. дэсантава́нні дэсантава́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)