дэпо́вец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дэпо́вец | дэпо́ўцы | |
| дэпо́ўца | дэпо́ўцаў | |
| дэпо́ўцу | дэпо́ўцам | |
| дэпо́ўца | дэпо́ўцаў | |
| дэпо́ўцам | дэпо́ўцамі | |
| дэпо́ўцу | дэпо́ўцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)