дэнатура́тчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэнатура́тчык дэнатура́тчыкі
Р. дэнатура́тчыка дэнатура́тчыкаў
Д. дэнатура́тчыку дэнатура́тчыкам
В. дэнатура́тчыка дэнатура́тчыкаў
Т. дэнатура́тчыкам дэнатура́тчыкамі
М. дэнатура́тчыку дэнатура́тчыках

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)