дэнатурава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дэнатуру́ю дэнатуру́ем
2-я ас. дэнатуру́еш дэнатуру́еце
3-я ас. дэнатуру́е дэнатуру́юць
Прошлы час
м. дэнатурава́ў дэнатурава́лі
ж. дэнатурава́ла
н. дэнатурава́ла
Загадны лад
2-я ас. дэнатуру́й дэнатуру́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час дэнатурава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)