дэнатурава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэнатурава́ны дэнатурава́ная дэнатурава́нае дэнатурава́ныя
Р. дэнатурава́нага дэнатурава́най
дэнатурава́нае		 дэнатурава́нага дэнатурава́ных
Д. дэнатурава́наму дэнатурава́най дэнатурава́наму дэнатурава́ным
В. дэнатурава́ны (неадуш.)
дэнатурава́нага (адуш.)		 дэнатурава́ную дэнатурава́нае дэнатурава́ныя (неадуш.)
дэнатурава́ных (адуш.)
Т. дэнатурава́ным дэнатурава́най
дэнатурава́наю		 дэнатурава́ным дэнатурава́нымі
М. дэнатурава́ным дэнатурава́най дэнатурава́ным дэнатурава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)