дэнатурава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дэнатурава́нне
Р. дэнатурава́ння
Д. дэнатурава́нню
В. дэнатурава́нне
Т. дэнатурава́ннем
М. дэнатурава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)