дэміу́рг
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
дэміу́рг | дэміу́ргі | |
дэміу́рга | дэміу́ргаў | |
дэміу́ргу | дэміу́ргам | |
дэміу́рга | дэміу́ргаў | |
дэміу́ргам | дэміу́ргамі | |
дэміу́ргу | дэміу́ргах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)