дэмімо́нд

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. дэмімо́нд
Р. дэмімо́нду
Д. дэмімо́нду
В. дэмімо́нд
Т. дэмімо́ндам
М. дэмімо́ндзе

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)