дэмімандэ́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| дэмімандэ́нка | дэмімандэ́нкі | |
| дэмімандэ́нкі | дэмімандэ́нак | |
| дэмімандэ́нцы | дэмімандэ́нкам | |
| дэмімандэ́нку | дэмімандэ́нак | |
| дэмімандэ́нкай дэмімандэ́нкаю |
дэмімандэ́нкамі | |
| дэмімандэ́нцы | дэмімандэ́нках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)