дэмімандэ́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дэмімандэ́нка дэмімандэ́нкі
Р. дэмімандэ́нкі дэмімандэ́нак
Д. дэмімандэ́нцы дэмімандэ́нкам
В. дэмімандэ́нку дэмімандэ́нак
Т. дэмімандэ́нкай
дэмімандэ́нкаю		 дэмімандэ́нкамі
М. дэмімандэ́нцы дэмімандэ́нках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)